21 Ocak 2009 Çarşamba

Kısmetten Öte Yol Gitmez

Yelda'nın bloğundayken yaptığı albümü görünce ben de resimlerime bir kez daha bakmak istedim.Yıllar önce yani lisedeyken okul gezisinde Ihlara Vadisi'ne gitmiştik.400'den fazla merdiven vardı sanırım vadiye inmek için.Vadiye inene kadar zaten yoruluyor insan,birde oradan çıkması bir daha mı asla:) Vadiye indikten bir müddet sonra içme suyum bitti ve o kadar merdiveni çıkıp su almak mümkün değildi. Ben su bulmaya çalışırken edebiyat öğretmenim,(dereden iç suyu temiz herkes oradan içiyor) dedi.Dereye baktım bu mümkün değil içemezdim,susamış halde gezinirken küçük bir çocuk elinde sürahi ile ayran satıyordu.Ne kadar mutlu olmuştum dereden iyiki dayanamayıp su içmedim diye sevinirken 2 bardak ayranı para verip içtim. Susuzluğum geçince aklıma geldi ve çocuğa(sen bu küçücük surahini doldurmak için ,o kadar merdiveni nasıl inip çıkıyorsun)dedim. Ve sıkı durun aldığım cevap üzerine yüzümü de siz hayal edin:))))))Çocuk aynen şöyle dedi: Ne yukarısı abla suyu dereden dolduruyorumm:((((((((((

3 yorum:

NEŞELİ MUTFAK dedi ki...

ee öğretmenlerimizin sözünü dinlemek gerek değil mi.:)

Yelda dedi ki...

Günaydın çok hoş bir anı
Neyse su yoğurtla karışınca mikrobu ölmüştür :))))))

Sevgiler canım öpüyorum

beyaz mendil dedi ki...

Büyüklerin sözü her zaman dinlenilmeli,bunu bir kez daha anlamış oldum:)