Bugün kandil,bundan önceki kandillerde annem, her zaman benden önce arardı.
Sabah uyandığım saatten itibaren telefona gözüm takıldı.Sanki annem beni arayacakmış gibi.İçim acıyarak evin içinde gezinirken büyük ablam sanki annemden miras almış gibi beni ,kandil için aradı.
Sabah ,annemin ziyaretine gitmişler eve dönüncede beni aradı,ben annemden çok ama çok uzaktayım....
Telefonu kapattıktan sonra kendimi daha yalnız hissettim ve beni durdurabilene aşkolsun.Halen gözlerim şiş ve boğazımdaki düğüm gitmedi.
Ben de, babamı aradım orada sanki annemi bulacak gibi ama o yoktu,babam evlenmişti ve eşi ile konuştum.
Ben annemi çok özlüyorummmmmmmmm.
Çok ama çok eskilerde kalan beni hem mutlu eden hemde üzen bir arkadaşımı aradım.Şu anda öyle karışık bir durumdayım ki.
Kalktığımdan beri bu saate kadar hiç bir şey yemedim canımda istemiyor,kahveme eşlik edecek birilerini aradım ama kimse yok.
Aslında arkadaşlarım çok,hepsini de seviyorum ama annemsizlik...... İçimdeki bir yalnızlığı dolduramıyorum.
2 yorum:
ahh canım benim yaa,senin acını ancak sen anlayabilirsin.Rabbim sabrının mükafatını versin güzel arkadaşım benim yaaa.O güzel yerde bekliyor anneciğin seni,bir gün mutlaka kavuşaacağız ya en güzel teselli aslında bu canım ciğerim.kandilin mübarek olsun senin de büşracım...
Teşekkür ederim,Delfina'cım.Sende lütfen yazılarını bırakma,şekli hiç önemli değil.Senin o temiz yüreğinden yazdıklarından bizleri mahrum etme.
Yorum Gönder