19 Ocak 2008 Cumartesi

Kendi Kendisiyle Yetinmek

Yine uyuyamadım ve okuduğum kitaptaki bu bölüm çok hoşuma gitti,bunu yazmak istedim. Krallar hiç bir şeyimi almazlarsa bana çok şey vermiş olurlar`; hiç kötülük etmezlerse yeterince iyilik etmiş sayılırlar bana.Bütün istediğim budur onlardan. Ama nasıl şükrediyorum Tanrıya varımı yoğumu bana aracısız vermiş,beni yalnız kendisine borçlu kılmış olduğu için! Nasıl yalvarıyorum ona gece gündüz beni hiç bir zaman kimseye karşı ağır bir minnet altına sokmasın diye! Ne mutlu bir özgürlükle bunca zaman yaşadım: Onunla bitsin ömrüm! Bütün çabam kimseye muhtaç olmadan yaşamak. Bütün umudum kendimde.

Hiç yorum yok: