..........
Bugün yine karalar giyerek uyandım.
Hiç kimsenin görmediği ama bizim 16 mayıs,tan itibaren giydiğimiz tek renk oldu.
Biz beş kardeşiz 4 kız 1 erkek.
Biz doğduğumuzda canım annem,beyaz yumuşak mendillerle ağzımızı silmiş,beyaz zıbınlar ve beyaz kundaklarla büyütmüş. Okula giderken yine beyaz mendil ve bu mendiller her zaman 2 tane olurdu.Birisi hiç kullanılmaz temizlik mendili diye yanımızda dururdu,kirlenmeden her seferinde yine yıkanır ütülenirdi.Beyaz kurdela,beyaz okul yakası ve yine beyaz soket çoraplarla annem bizi evden uğurlardı.
Evden her uğurlanışımızda tabiiki annem tarafından hep beyazlar içinde olduk.Çeyizimizde beyaz çarşaflar,beyaz örtüler,danteller her şey beyaz olarak yapmıştı annem ve bizi beyazlar içinde uğurladı evden.
Erkek kardeşimin sünnet kıyafeti bile beyaz subay kıyafeti gibiydi.Benim canın annemde bembeyaz tenli bir kadındı.Kalbide şu kirlenmeyen mendilimiz gibi bembeyaz ,tertemiz ve iyilik doluydu.
İşte o gün ,hiç bir zaman gelmesini istemediğimiz o gün 16 mayıs günü biz annemizi beyazlara sarıp evden uğurladık ve o gün beş kardeş karaları giydik.O günden beri dışarıdan insanlar bizi farklı renklerde görseler bile bizim hepimizin içinde o kara renk giyilidir.
Allah'tan anneme ve herkesin ölmüşlerine rahmet diliyorum.
3 yorum:
Büşracım,
Canım benim....
Acıyı anlatışınla yüreklerimiz acıdı...Rabbim sonsuz sabır versin sana ve kardeşlerine,annenin yeri başka anne bambaşka...
Sen benim ostumsun,canımsın...
beyaz meleğimsin....
Sevgili Büşra,
Ben de annesini 4 yıl önce ebedi dünyaya uğurlamış birisi olarak sizinle aynı duyguları taşıyorum.Alah bize sabır versin,yardım etsin.Anne sevgisi sevgilerin en büyüğüdür.Hiç bir şey onun yerini dolduramaz.
Size mi âit acaba bu yazı? Allah güç, kuvvet ve sabırlar ihsan eylesin sizlere...
Yorum Gönder