21 Haziran 2008 Cumartesi

Badem Gözlüm İçin

İçim acıyor ve ben buna engel olamıyorum,günlerdir perişanım.Yaşadığım kabusun kaç gündür devam ettiğini bile hatırlamıyorum.... Annemi, kaybettikten sonra bir daha acı yaşamak istemiyorum diye dua etmiştim,ama şu an yaşadığım acıyı anlatamam.İlk duyduğumda öleceğim sandım,mideme kramplar girdi ve nefes almak bile istemedim. Benim Badem gözlüm, komaday dı ve ben ondan çok uzakta çaresizdim.O an aklıma tek gelen şey bu senenin bana hiç iyi gelmediği idi. Ailemin üzerinde bir karabasan vardı sanki ve aklıma tek gelen şey de bir bedel ödenecekse Badem Gözlüm için ben hazırdım.Artık gücüm kalmadı onun iyileşmesi için elimden sadece Allah'a yalvarmaktan başka bir şey gelmiyor. Bir an önce uyanıp,konuşabilsin,yürüyebilsin,yeni doğurduğu bebeğini kucağına alsın.... Allahım ne olursun onu iyileştir.Ben bedel olmaya hazırım..... Badem Gözlüm. Allah sana şifa versin.Seni seviyorum....

Hiç yorum yok: