21 Ocak 2009 Çarşamba

Papatya Falları

Dün seni aradım Kalamışta, Sokak sokak. Ne kadar cadde varsa bizi tanıyan... Sordum, yoktun. Güneşin batışını seyrettim burundan, İnanmazsan git Bekir Amcaya sor. O da seni sordu, Yine papatya verdi elime. Her zamanki gibi başladım.... Seviyor....Sevmiyor.... Sapını da sayarsam, Seviyor çıkıyor. Nerdesin ah nerde, Bunu kimse bilmiyor. Bu ne biçim yalnızlık, Bana çok zor geliyor, Ah şu papatya falları... Çaresiz yüreğim fala mı kaldı. Ah şu papatya falları... Başka bahara kaldı, seviyor.... sevmiyor.... Unuttum diye yalan söyledim. Bugün gibi aklımda vapurda simit alışın, İşte o simidin susamları gibi, Havaya savruldu ezildi binlerce anılar.. Şimdi anılarımı tekrar topluyorum, Unutabilir miyim acaba seni, Düşüncelerimi boğaza bıraksam, Ve boğsam aklımı, Ümidimi de kestim, Zaten yalan söylüyor papatya falları..... Demet Sağıroğlu

4 yorum:

  1. Ümidini kesme bence hayattan
    Bazen şaşırabilir papatyalarda
    Sevgiyle kal canım
    Dikkat et kendine
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  2. UMUTSUZ OLMAMAK LAZIM HAYATTAN
    HER DOĞAN GÜN YENİ HAYATLAR GETİRİR KENDİSİYLE...
    MUTLU OLMANIZ DİLEĞİYLE

    YanıtlaSil
  3. Teşekkür ederim Yelda'cığım,sen de kendine iyi bak sevgiler.

    YanıtlaSil
  4. Adsız, size de teşekkür ederim.Sevgilerimle..

    YanıtlaSil